کربلای میشداغ
روزهایی که دلم به بودن ِ آدم هایی خوش بود
که بوی ِ بهشت میدادند
که دغدغه ِ شان دینشان بود
حجابشان بود
تهذیب نفسشان بود
زمزمه لبشان صلوات خاصه ِ مادر بود
روزهایی که نسیم ِ پرچم ِ کربلا دل ِ مرده ِ من را زنده میکرد
روز هایی که روضه ِ دلتنگی را با هم زمزمه میکردیم
روزهایی که
نماز ِ شب ِ دسته جمعی می خواندیم
روزهایی که سر ِ سفره ها از ته ِ دل دعا میکردیم
روزهایی که چشم انتظار ِ زائر بودیم
روزهایی که رزق هر روزمان نام شهید بود و اهل بیت
.
.
روزهایی که
من فقط راه می رفتم و
دانه دانه...
لحظه لحظه در حافظه دوربینم ضبطشان میکردم
.
.
این خاک، دلتنگی ِ تمام نشدنی اش را برای ِ ما به یادگار گذاشت
.
.
دارم می روم از درد ِ دوری ات بمیرم
.
.
کربلایت را میخوام حسین(ع)
کی مرا میبری و بر نمیگردانی؟!
