این روزهــــــــــــــا حسّ ِ دلتنگی ِ غریبی با من همزاد شده است...

این روزهـــــــــایم خاکستری شده است...

.

.

حیف نیست از سر ِ لطف ِ بانو من اینجا ایستاده باشم اما با غم ِ دوری ِ کربلا...؟!

حیف نیست فقط من باشم و دلتنگی...؟!

حیف نیست من باشم و بغضی کال...؟!

من باشم و حلقه های ِ اشکــــــــــ...؟!

بی قــــــــــــراری باشد و من...؟!

دوری ِ کربلا باشد و من...؟!

پیاله ات را از پیش روی ِ کام ِ من برندار...

سرم را میگذارم روی ِ سجاده ِ ضریحت...

و تمام بودنم را  دق میکنم از دوری ِ کربلای ِ اربابـــــــــــــــ ..

.

.

نسیمی میوزد...

بوی ِ ضریح ِ تو ماندنی ترین عطـــــــــــــر ِ ایوان ِ دلم است...

آه...

***********

مضطرنوشت:سبک بار شوید تا بار بگشائید...

**مـــــــــــادر:غربا رو خوب میشناسی...چرا که سالهات در مدینه غریبی...

**چه حس و حال ِ غریبانه ای گرفته دلــــــــــــم...

**اربابــــــــــ نخ های ِ بیرقت نه از من بی قرارترند...نه مجنون تر...

**بیت الاحزان ؛قبله ِ رنج ِ آدمیست...سیدمرتضی آوینی