خوشبختی جای ِ دوری نیست...

یک جائی همین گوشه کنارهاست...

گوشه کنار ِ همین هیئت ها...

پای ِ همین روضه و علم ها...

همین که من می ایستم کنار ِ در ِ ورودی ِ  هیئت...

و خوش آمد میگویم به عزادارنت...

همین که چائی میریزم و تعارف میکنم...

خوشبختی یعنی همین دعوت کردن هایت...

یعنی همین نفس تازه کردن هایم در بوی ِ روضه هایت...

یعنی همین که میانه ِ روضه و اشک مسیجی برسد و دلم را راهی ِ کربلا کند...

همین که خوشحال باشم از داشتن ِ افتخار ِ خادمی ِ  عزادارنت...

و خوشحال تر  از وجود ِ خادمی ِ مثل ِ تو در ثانیه های ِ زندگی ام...

چشم هایم حواسشنان نیست..

بغضم میشکند...

و  تمام ِ وجودم اشک میشود....

"الهی بالحسین ِ  ...الهی بالحسین ِ ..."

انگار همه چیز از همین جا شروع شد...

از این" بالحسین ِ الهی العفــــو..." هایم...

از این اشک های ِ چکیده بر گونه ام...

از این صداهای ِ بغض آلود ِ تو...

از این دل ِ تنگ... 

بغض نوشت:**اگر کسی مسیر ِ کربلا را از من بپرسد:خواهم گفت:جائی ست میان ِ حسرت و شوق...

**من..تو روضه ِ ارباب...خوشبختی بیشتر از این؟

** ولا جعله الله آخر العهد منی لزیارت الحسین...

**ارباب مضطرب حال مگردان من ِ سرگردان را...محرم ِ ارباب تسلیت...

**شهدا العفــــــــــــــــــــــــــو...

سکانس اول:
تمام این مدت را صبور بودم موقع ِ نوشتن ِ دعا روی ِ کفنش.
. موقع ِ نماز ِ مغفرت خواندن با کفنش...
حتی موقع ِ غسل دادنش...
موقع ِ تشیعش هم...
اما وقتی تابوتش را کنار ِ قبر دیدم..
وقتی میخواستند تمام ِ دنیایم را داخل ِ خاک بگذارند...
بی تاب شدم.. اشک شدم و آه... پدرم کنارم  آمد مرا به صبر دعوت کرد و یاد کردن ِ مصائب حضرت زینب..
سکوت شدم و یک بغض ِ تلخ.. . . .
پدرم گفت:خدا امانتی اش را سپرده بود به ماحالا هم پس گرفت شاکر باش...
.
.
سکانس ِ دوم:
مداح ِ هیئت میخواند از صبوری های ِ حضرت زینب..
از عشق و محبت زینب سلام الله به حسین علیه السلام.. میخواند و میخواند..
تا میرسد به لحظه وداع حضرت زینب با حضرت با اباعبدالله... همانجائی که عمه ِ سادات  میان ِ خیل ِ نامحرمان میخواهد سوار بر کجاوه شود...
نگاهی به قتلگاه می اندازد و نگاهی به شریعه...
دیگر نه حسین علیه السلام است نه ابالفضل علیه السلام تا محافظش باشند در برابر ِ نامحرمان ِ چشم ناپاک..
.
.
یاد ِ خودم افتادم و حرف ِ آن روز ِ پدرم...
.

بغض نوشت:**خدا رحمتت کنه..هنوزم تو هیئت که میرم صدای ِ میونداریات به گوشم میرسه...
**امشب هیئت بودم..مراسم ِ پیشواز  ِمحرم...به قول ِ سخنران سیاهبندان ِ دل برای ِمحرم...
**خداروشکر که همسرم خادم ِ اهل بیت است...بابت ِ همه الطافت ممنون ارباب..
**نذر کردم روضه ِ حسین روشنی بخش ِ فضای ِ خونه م باشه...
**حال ِ این روزامو خیلی دعا کنید...
**شهدا العفـــو..

دلم میخواست 
روزی پیشانیت را ببوسم
همانجا که تربت حسین(ع) را بوسیده بود
بوسیدم...
.
دلم میخواست 
بعد از ظهر یک روز قشنگ
فارغ از تمام دغدغه ها و دلتنگیها
با هم برویم جمکران..در محضر ِ مولایمان...
پشت سرت بایستم
و به نوای ِ عاشورایت گوش کنم...
رفتیم...

دلم میخواست شب ِ قدر را با تو کنار ِ شهدای ِگمنام ِ کوه ِ خضر جوشن بخوانم
و اشک بریزم...
خواندیم...
.
دلم میخواست با تو به بهشت ِ زهرا بروم
و کنار ِ سرداران ِ بی پلاک با شهدا از داشتنت و خوب بودنت بگویم
رفتیم... 

دلم میخواست تو مرا به مقر ِ خادمیِ شهدا برسانی
و لحظه ِ ی وداع ذوق کنم از التماس ِ دعا گفتنت...
رساندی...
دلم میخواست با تو چهله ِ عاشورا بگیرم..
و بچشم طعم ِ زیبای ِ معنویت ِ دو نفره را...
گرفتیم...
دلم میخواست با تو به زائرسرای ِ حرم بروم
و غذای ِ حضرتی بخورم..
رفتیم...

 دلم میخواست تمام نمازهایم را با تو به جماعت بخوانم
و تو بعد از نماز "تقبل الله"بگویی و در جواب نظاره گر ِ لبخند و اشک ِ من باشی...
خواندیم...
.
.
.
دلم نمیخواست هیچگاه تو را بر تخت ِ بیمارستان و در حال ِ درد ببینم
...دیدم...اما...
خدایا کرمت و حکمتت را شکر...
چه میشود ک مرا به آرزوی ِ دیدن ِ سلامتی اش هم برسانی.. 

******

مضطرنوشت:**این ها همه بهانه است آرامش ِ من در حصار ِ نگاه ِ پر از امید ِ توست...

**شاید هر گلی عطر ِ خودشو داشته باشه ولی هیچ گلی عطر ِ تو رو نداره...
**عاشقی ِ من هیچ دوباره ای ندارد...باور کن...
**عیدتون مبارک