در سرزمين گلبرگهاي پرپر شده شقايق، همراه با سبزهها، هم نوا با ناله نسيم و جاري اشك شبنم، رو به قبله لالهها، بايد سلام كرد.
بايد سلام كرد بر آناني كه در آخرين فراز زيارتنامه خود به زيارت سبزترين سيرت و سرخ ترين صورت تاريخ نايل شدند.
بايد سلام كرد. بر زمزمه جاري رودها و رملهاي روان به خون آغشته، با پاي برهنه، كه اين وادي طور شهيدان است. «فاخلع نعليك انك بالواد المقدس طوي.»
سلام
بسيار زيبا بود.
التماس دعا