گاهی نمیشود...

یعنی زمان امان نمی دهد...

.

.

دیروز که در شلوغی و ازدحام بازار قدم میزدم...

دلم بدجور هوس ِ یک فضای دنج را کرد...

جائی که بشود در کنج ِ خلوتی دمی آرام گرفت..

فضائی مثل ِ یک کتابخانه ی ِ پر از کتاب...

پر از خاطره های ِ ایام کودکی...

پر از حرف های ِ برادرم..

با یک جرعه فضای ِ شاعرانه...

بنشینم قفسه ها را بالا و پائین بگردم..

دنبال ِ یک کتاب ِ خوب...

یک کتاب ِ که یادگاری از تو باشد...

من هم گاهی شعر سراغم را میگیرد..

گاهی دلم میخواهد شاعرانه هایم را دوباره برایت بخوانم...

میدانی همه ِ اینها بهانه بود برای ِ یک تجدید ِ خاطره...

برای ِ نشستن در کتابخانه ی ِ شلوغ و قشنگ ِ خودمان...

برای ِ تو را دوباره به یاد آوردن...

خوبی هایت را مرور کردن...

اصلا دروغ چرا..برای ِ گفتن ِ "دلم برایت تنگ شده..."

اصلا "یادش بخیر..یادت بخیر..."

راستی آنجا هم از این کتابخانه ها هست که دوباره این لحظه های ِ شاعرانه را برایم بیافرینی؟

*********

مضطرنوشت:**خسته ام ولی هنوز بوی ِ دوستت دارم میدهم...

**شاعرانه هایم را میخوانی در آن غربت؟

**شهدا العفــــــــــــــــــــــو...