تنگ ِ غروبی شدیدا دلم هوایی شده و

از سر ِ بی حوصلگی نشسم پای ِ نت

تصمیم میگیرم به لینکای ِ وبم یه سری بزنم

بعضی لینکا رو باز میکنم

تا یه دید و بازدید ِ وبی انجام بدم

دلم گرفته و سردرگمم

چند تا وب رو پشت ِ سر ِ هم باز میکنم

شروع میکنم به خوندنشون

بعضی وبا اصن رنگ و بویی از محرم ندارن

بی حوصله تر میشم

میخوام  همه رو ببندم که

یهویی یادم میاد اسپیکر ِ سیستمم رو روشن کنم

تو همین حال و هوا ها هسم که

 نوای ِ یه وبی منو مجذوب ِ خودش میکنه

انگار همونیه که دلم هواشو کرده بود

مابقی ِ وبا رو میبندم

گمشده مو پیدا کرده بودم

"نوکریت آبروم...ارباب..ارباب..کربلات آرزوم...ارباب..ارباب..."

بغضم میشکنه و اشکم میریزه

نوای ِ وب مدام پخش میشه و به من به هق هق می افتم

.

.

خیلی وقت بود اینجوری گریه نکرده بودم

انگار خدا بعضی وقتا بعضی رزقا رو میذاره دم ِ آخر به آدم بچشونه...

بغض نوشت: **انگار نوای ِ این وب رو  مخصوص ِ من گذاشته بودند...خدایا شکرت...

** ایشالله بمیرم تو حرم ِ تو..حسین ثارالله...

**نشدم نوکر ِ خوبی به دَرَت...حق داری اربعین داغ ِ حرم بر دل ِ من بگذاری...

**خسته ایم..دعا لطفن..