درد ِ بی شفا
غروب رسیده است
دارم به این فکر میکنم که
مادر معجزه ِ عجیبی ست
جبران ِ تمام دلشکستی ها
خستگی ها
دردها
دلتنگی ها
غصه ها
اشک ها
.
.
.
کاش خوب بودی
کاش خوب بودی
و من
سرم را روی ِ پایت می گذاشتم
و گله می کردم از تمام ِ روزهای ِ سخت ِ بیمار بودنت
و تو برای ِ تمام ِ نا آرامی های ِ دلم "امن یجیب" میخواندی
.
.
درد ِ بی شفای ِ تو
انگار فقط برای ِ امتحان ِ ماست...
خدای ِ مهربان تر از مادر
به آبروی ِ حضرت ِ زهرا
کسی را به بیماری ِ مادرش امتحان نکن...
.
.
من همه شوق ِ توام خدا
منگر به گناه ِ من...
