سادگی
ساده باش..
صاف و ساده...
اصلا هم برایت مهم نباشد که دیگران تو را به خاطر ساده بودنت مسخره کنند...
ساده که باشی همه چیز خوب می شود
حال و هوایت..دلت...هوای شهرت...آدم های اطرافت...دنیایت...
یک آدم ِ ساده که باشی...
آن وقت برایت فرقی نمی کند که آدم های تجمل گرا چه نگاهی به تو دارند...
در مجلس ها خودت را در میان ِ هزار و یک جور رنگ و لعاب گم نمیکنی...
لباس هایت مارک دار نیست...
ست ِ کیف و کفش ِ چرم ِ گران قیمت نداری
در میان ِ نگاه های پر از تمسخر بقیه هیچ حسی نداری...
همیشه یک شکلات در جیبت داری
همیشه لبخند به لب داری
کلاس و پرستیژ نداری و با همه بگو بخند داری
ساده که باشی بوی ِ ناب ِ آدمیت می دهی...
بوی ِ ناب ِ زندگی...