میدانی" روش های استدلالی"  ِ عشق ِ  تو را حتی  به خودم هم نمیتوانم ثابت کنم...

چه برسد به اینکه بخواهم برای دیگری این" فرضیه" را اثبات کنم...

هر جور "محاسبه" اش میکنم  عشقت با "جواب  ِ برآوردی" ِ دل ِ من هم خوانی ندارد...

"شاخص های آماری"  عشقت همیشه فراتر از "توزیع "  ِ "داده"های ِ  "گسسته و پیوسته" ی ِ دل من است...

"توزیع فراوانی " ِ  این عشق برای ِ "تحقیق ِ علمی" ِ "جامعه"ی  ِ دل ما گناهکاران "مطلق" است...

در مدت  ِ اثبات  ِ این "فرض ِ حاکم"حتی  یک نفر هم "نمونه "ای برای  "نسبی " بودن ِ این " قضیه" نداشته است...

"دامنه ی تغییرات" ِ آن؛آنقدر سیر ِ "صعودی" دارد که نمیتوانم بفهممش...

هر چه من با گناه "مدل های" ِ خط خطی ِ نفسم را از "مبدا مختصات"  ِ عشقت دور کرده ام...

باز هم"تعبیر و تفسیر ِ همبستگی" ِ یادت به دادم رسیده است...

گاهی که "پارامتر"های عشقت  را " در منحنی ِ نرمال" ِ ذهنم بررسی میکنم...

"بسط" ِ این عشق را برای تمام  ِ "جامعه"ی  ِ عشاقت بی بدیل می یابم...

از "آزمون های  ِ یک طرفه و دوطرفه" ی  ِ عشقت همیشه سربلند بیرونم آورده ای...

نه اینکه خودم پیروز شده باشم ...نه...بی شک؛ بدون ِ عشقت از "معادله"ی روزگار کیش و مات خواهم شد...

هر وقت"اعتبار ِ قضاوت آماری" ِ  عشقت را برایم "معنی دار" میکنی...عرق شرم بر پیشانی ام مینشیند...

این روزها عجیب حس میکنم که از "معیار"هایت  "ماکزیمم" ِ "انحراف" را پیدا کرده ام...

********

مضطرنوشت:**سنگ ِ صبور ِ دل ِ من..درد ِ دل بسیار است...

**ما را که  به داخل ِ خانه راهی نیست؛همین پشت ِ دَر بگذارید بمانیم...و از خاک ِ این کوچه بر چشم ِ دل بسائیم...

**نشسته باز دلم پشت درب بسته ی آنجا...گرفته باز دلم بهر قبر مخفی زهرا...

**باران که میبارد تو در دل ِ منی...

**شهدا العفــــــو...