زوّار ِ امام رضا علیه السلام...
وقتی میخواستی بروی ...
همان لحظه ...درست همان لحظه ی ِ آخــــــــــر ...دلم میخواست به رسم ِ همیشگی با تو دیده بوسی کنم...
بگویم:زَوّار ِ امام رضـــــــــــــا خوش به حالت...سلام ِ پـــــــُــــــر از بغض ِ من را هم به مولا برسان...
آمدم کنارتــــــــــ...یعنی خواستم بیایم کنارتــــــــــــ...
خندیدی...لبخند زدی...گفتی:تا شبـــــــــ هزار بار ِ دیگر می بینی مــــــــــــرا...
خندیدی...لبخند زدی...نگاهم کردی...نگاهتـــــــــــــ کردم...نگاهتـــــــــــ کردم...
.
.
.
در هجوم ِ ناگریز ِ لحظه ها...گفتند که...شنیدم که...
رفتـــــــــــــــــــــی...پَـــــــــــــــر کشیدی ...به همین سادگیـــــــــــــ...
تنها سهم ِ تـــــــــــــــو برای ِمـــــــــــَن....فقط لبخند بود...و حسرتـــــــــــ...و بهت و بهت و بهت...
.
.
این روزهــــــــــا کنارت که مینشینم باید دستانم را ستون ِ بدنم کنم تا از جا بلند شوم...
هنوز هم دلم نمی خواهد باور کند نبودنتـــــــــ را...
.
.
چندسالیست هر زائــــــــــری ک راهی ِ حرم ِ امام رضــــــــــا میشود را...
بدرقه می کنم...آیینه قرآن برایش درست میکنم...
نگاهش میکنم...نگاهش میکنم...یک دل ِ سیــــــــــــر...
در دلـــــــــم میگویم شاید تو داری من را میبینی از آن بالا...راستی هنوز هم به من لبخــــــــــــند میزنی...؟!
.
**********
مضطرنوشت:**نمی دانم با همه اینقدر مهربانی؛یا فقط با من؟...ولی میدانم فقط تو...با من اینقدر مهربانی...
**..ولا تسلّط علَیّ من لا یرحمنی...من را از دست خودم نجات بده...
**ممنونتان میشوم فاتحه ای قرائت کنید...
**دلمان هوای ِ حرم دارد...مولاجان مددی...
**شهدا العفــــــــــــــو...