آسمان ِ دل...
آسمـــــــــــــان ِ شهر ِ دلم تَبــــــــــــــ کرده است...
دارد میسوزد از دوریتــــــــــــــ...شرحه شرحه نفــــــــــــس میکشد...
جرعه جرعه بغض فرو میخــــــــــــورد...
امــــــــــــّـــــا...عطر ِ خنک ِ نگاه تو...به دلم سوز میدهد...به دلم شور میدهد...به دلم عشق میدهد...
از دور می بینمت...از دور لبخند میزنی...از دور...از دور...از دور...از دور...آه...
روبه رویت می ایستم...دست میگذارم به روی سینه ام...
آه...درد میکند نفس هایم...
بغض میکنم تمام ِ فاصله ی مان را...
این روزها چقدر دور شده ام از "تـــــــــــــــــو"...
دلم عطش میخواهد...کمی نسیم ِ عطش مهمانم کن...
دلم شکستن میخواهد...کمی بشکن بغض هایم را...
عــــــــــــطر ِ خنک ِ وجودت دلم را حسّاس کرده است...سرفه پشت ِ سرفه...
نوازشم کن مثل ِ همیشه...
تمنا میکنم تو را و یادت را از "تــــــــــــــــو"...
دلم اشک میخواهد تا بشوید لنــــــــــــز ِ نگاهم را...
کمی تا قسمتی بیشتر از همیشه هوایم را داشته باش...
خودت که میدانی حال ِ این روزهای ِ دلم را...
*******
بغض نوشت:**هنــــــــــــر آن است که بمیری پیش از آنکه بمیرانندت...
**اینجا من مانده ام و دلتنگی...من مانده ام و خاطره...من مانده ام و یاد ِ "تـــــــــــو"...
**و دوباره خودم را پیدا میکنم پشت ِ همه ِ سه نقطه هایم...می بینی ام هنــــــــــوز...؟
**شهدا العفــــــــــــو...