ممنون که حواست هست...
ممنون که دوستم داری...
ممنون که به رویم نیاوردی...
ممنون که لبخند می زنی...
ممنون که به موقع می آیی...
ممنون که اجازه دادی مــــــــــــادر صدایت کنم...

.

.

کاش این تهوع
دست از سر افکارم بردارد...

.

.

.

چقدر حرف دارم برای ِ نگفتن...

**********

مضطرنوشت:دوستت دارم بهایش هم هرچه هست به روی ِ چشمانم خدای ِ من...

**کمی خسته و دلگیرم...

**تمنای ِدعا...

**شهدا العفـــــــــــــــــو...

نگاهم پر از حسرت است این روزها...

.

.

سرفه های ِخسته ی ِ تو، نگاه ِ شکسته ی ِ تو...

تارهای سپیدِ موی ِ تو...،زمزمه های ِ پر بغض ِ من...

و صدای ِ تو که بعد از سال‌ها هنوز با یک عشق شناخته می‌شود...

.

.

.

این پست یک یادگاریست...برای ِحس ِ ترسناک ِ  یک از دست ِ دادن...

*********

بغض نوشت:فکرش را بکن یک روز بیایی اینجا...نه من باشم نه این نوشته ها...

**چندروزی نیستم...احیانا نگران نشین ...حالم خوبه...

**برای ِ شفای ِ همه مریضا امن یجیب بخونید...مخصوصن بیمار ِ منظور...لطفا...

**شهدا العفــــــــــــــــــــو...

باز دوباره ایــــــــــن روزها دارد زمین خوردن هایم  زیاد میشود...

 دست به دیوار ِ دلم راه میروم بــــــــــاز...

حواست هست به من...؟

یـــــــــــادش به خیر آن روزهائی که تنها "تـــــــــــو"مرهم ِ دلم بودی...

زخم های ِ دلم را باز هم مرهم میشوی...؟!

دارم عادت میکنم به این روزمرگی ها...

به دنیـــــــــا...به بی خوابی...به دیوانگی های گاه و بیگاه...

میترسم همانقدر که بودنت برایم عادت شده است...نبودنت هم عادت بشود...

حواست هست...؟!

ببین سجاده ام رو به قبله ِ تو است...

گمشده ام...بی زحمت پیدایم کن...

**********
مضطرنوشت:هر کجا نام ِ تو آید به زبان ها حرم است...یا زهرا سلام الله علیها...

**کاش این تهوع دست از سر افکارم بر دارد...

**هر گـــــــــــوهر شب تاب که جستم بَدلی بود ...نایاب تــــــــویی ، اصل تویی ، ناب تویی تو...

**شهدا العفـــــــــــو...

این روزهــــــــــــــا حسّ ِ دلتنگی ِ غریبی با من همزاد شده است...

این روزهـــــــــایم خاکستری شده است...

.

.

حیف نیست از سر ِ لطف ِ بانو من اینجا ایستاده باشم اما با غم ِ دوری ِ کربلا...؟!

حیف نیست فقط من باشم و دلتنگی...؟!

حیف نیست من باشم و بغضی کال...؟!

من باشم و حلقه های ِ اشکــــــــــ...؟!

بی قــــــــــــراری باشد و من...؟!

دوری ِ کربلا باشد و من...؟!

پیاله ات را از پیش روی ِ کام ِ من برندار...

سرم را میگذارم روی ِ سجاده ِ ضریحت...

و تمام بودنم را  دق میکنم از دوری ِ کربلای ِ اربابـــــــــــــــ ..

.

.

نسیمی میوزد...

بوی ِ ضریح ِ تو ماندنی ترین عطـــــــــــــر ِ ایوان ِ دلم است...

آه...

***********

مضطرنوشت:سبک بار شوید تا بار بگشائید...

**مـــــــــــادر:غربا رو خوب میشناسی...چرا که سالهات در مدینه غریبی...

**چه حس و حال ِ غریبانه ای گرفته دلــــــــــــم...

**اربابــــــــــ نخ های ِ بیرقت نه از من بی قرارترند...نه مجنون تر...

**بیت الاحزان ؛قبله ِ رنج ِ آدمیست...سیدمرتضی آوینی